Landowska Wanda
Wanda Landowska ( * 5. VII. 1879 Warszawa- †16. VIII. 1959 Lekeville,CT, Stany Zjednoczone) pianistka, klawesynistka, kompozytorka. Studiowała grę na fortepianie u Jana Kleczyńskiego i Aleksandra Michałowskiego w Konserwatorium w Warszawie. W Berlinie zgłębiała tajniki kompozycji w klasie Heinricha Urbana, u którego również uczyli się Ignacy Jan Paderewski czy Mieczysław Karłowicz. Od 1900 roku zamieszkała w Paryżu ,gdzie poświęciła się muzyce XVII i XVIII wieku. Z biegiem czasu zainteresowanie artystki skupia się na interpretacji dzieł J. S Bacha na klawesynie.
W 1905 roku dokonuje pierwszych nagrań pianolowych. Jest współinstruktorem razem z firmą Pleyel pierwszego współczesnego klawesynu, który w 1912 roku zademonstrowała we Wrocławiu. Przez kilka lat uczyła w Berlinie i tam w „Hochschule fur Music” otworzyła pierwszą w świecie klasę klawesynu. Wykładała również m.in. na Sorbonie, a potem w St.Leu-la – Foret , gdzie założyła „ Ecole de Musique Ancienne”. Na początku II wojny emigruje do USA zostawiając we Francji kolekcję instrumentów i muzykaliów wywiezionych przez Niemców do Berlina. Tam kontynuuje prace pedagogiczną oraz dokonuje nagrań fonograficznych. Landowska uznawana jest w świecie za wybitny autorytet w dziedzinie muzyki dawnej. Była jej fachowym interpretatorem odnosząc się do zgłębianych przez okres całego życia reguł wykonawczych ówczesnej epoki. Regularnie koncertowała , a owocem jej pasji było zainteresowanie się klawesynem zarówno wśród młodych adeptów -artystów wykonawców jak i kompozytorów którzy jej dedykowali specjalnie napisane dla niej utwory. Dzieła te sama po raz pierwszy wykonywała. Wykształciła wielu wybitnych klawesynistów. Oprócz dokonań muzycznych jako wykonawca, pozostawiła po sobie kilka kompozycji oraz pisma i artykuły. Jej kompozycje cieszyły się zainteresowaniem , gdyż pisała w nowoczesnym jak na ówczesne czasy stylu . Wśród jej dzieł znajdują się min „Poemat hebrajski „ na orkiestrę , Serenada na instrumenty smyczkowe, liczne utwory na fortepian czy klawesyn , utwory kameralne, kadencje do koncertów oraz transkrypcje ludowych piosenek.
Jedynym utworem na skrzypce i fortepian jest miniatura „Jesień”.
Więcej informacji o artystce na stronach wikipedii, culture.pl oraz sztetl.org.pl. Dodatkowe informacje można znaleźć na portalach historiaposzukaj.pl, porta-polonica.de i chopin.nifc.pl.
Informacje o materiałach nutowych na nukat.edu.pl.
Dyskografia dostępna na discogs.com.