Szalit Paula

Paula Szalit (*1887Drohobycz-†1920 Kulparków koło Lwowa)

Urodzona w Drohobyczu Paula Szalit była w historii pianistyki postacią wyjątkową i niesłusznie pomijaną. Zapewne z powodu swojej wielkiej wrażliwości , która spowodowała w pewnym momencie  wycofanie się artystki z życia muzycznego. W gronie jej wybitnych pedagogów znaleźli się Robert Fischhof,  Eugen d’Albert  i Józef Hofmann. Uwieńczeniem jej kształcenia muzycznego były studia w Wiedniu, pod okiem wybitnego profesora Teodora Leszetyckiego. Na scenach debiutowała od najmłodszych lat. Koncertowała w Lipsku, Wiedniu, Wrocławiu , Berlinie,  Petersburgu. Polska publiczność mogła posłuchać  Pauli Szalit w Filharmonii Warszawskiej gdzie jako solistka wystąpiła z koncertem e-moll Fryderyka Chopina, z orkiestrą prowadzoną przez Emila Młynarskiego. Według źródeł jej ostatni koncert odbył się w Krakowie, razem z wybitnym polskim skrzypkiem Pawłem Kochańskim.

Ta niezwykle wrażliwa artystka określana była jako „najzdolniejsze cudowne dziecko światowej pianistyki” oraz „najsubtelniejszy talent odtwórczy ówczesnych czasów”. W bogatym repertuarze pianistki znajdowały się  dzieła J. S Bacha, W. A Mozarta , D. Scarlattiego , R. Schumanna , F Liszta, F. Chopina a także jej własne kompozycje. Są to drobne miniatury (mazurki, nokturny , preludia , kaprysy) nawiązujące stylistycznie do epoki romantyzmu.

Paula Szalit zmarła w wieku 33 lat w szpitalu dla nerwowo chorych, gdzie spędziła ostatnie lata swojego życia.

Więcej informacji o artystce na stronach wikipedii oraz sztetl.org.pl.

Płyta z nagraniem dzieł fortepianowych w wykonaniu Elżbiety Tyszeckiej