Puchalska Barbara

Barbara Puchalska (*12.II. 1954 Jelenia Góra-) kompozytorka i pedagog. Absolwentka Akademii Muzycznej w Łodzi w zakresie teorii muzyki ,oraz kompozycji (w klasie Bronisława  Kazimierza Przybylskiego. Od 1980 roku wykładała w macierzystej uczelni, a od 1985 r. na Uniwersytecie Łódźkim ( w Katedrze Wychowania Muzycznego). Prowadziła kursy dla młodzieży i studentów w zakresie interpretacji i aranżacji muzyki religijnej. Jest laureatką wielu konkursów kompozytorskich. W czasie swoich studiów zainteresowała się techniką aleatoryczną. Eksperymentowała z różnymi niekonwencjonalnymi  sposobami wydobycia dźwięku, szczególnie na instrumentach dętych. W latach osiemdziesiątych odeszła jednak od awangardowych technik wracając do bardziej tradycyjnego języka dźwiękowego, który obejmował  tonalność dur- moll, skale chromatyczne, całotonowe, pentatoniczne, oraz skale kościelne. W swoim poemacie „Ojczyzna ” (dedykowanemu Papieżowi Janowi Pawłowi II w 20 rocznicę pontyfikatu) wykorzystała również elementy muzyki ludowej i rozrywkowej. W pisanych przez siebie pieśniach natomiast zbliża się do stylu poezji śpiewanej. Większą część jej dorobku kompozytorskiego stanowi muzyka kameralna.

Utwory z udziałem skrzypiec:

• „Skąd wieje wiatr” na flet, skrzypce i klawesyn (1992)
• „Leśny poemat ” na fletnię Pana, skrzypce i klawesyn (1996)