Ossendowska Zofia

Zofia Ossendowska (*18. II. 1887 Sieradz -†27.VII. 1942 Warszawa) z domu Iwanowska- Płoszko, skrzypaczka, pedagog, kompozytorka, działaczka społeczna.

Była żoną pisarza Ferdynanda Ossendowskiego. Skrzypce studiowała w Instytucie Muzycznym w  Warszawie w klasie Emila Stillera, Jana Jakowskiego oraz Stanisława Barcewicza,. Umiejętności instrumentalne pogłębiała również  na obczyźnie.  Po ukończeniu edukacji koncertowała w kraju i zagranicą ( Anglii, Holandii, Rosji). Razem  z mężem odbyła liczne dalekie podróże. Podczas swojego pobytu w Afryce zainteresowała się muzyką ludów berberyjskich. W rewirze jej zainteresowań znajdowała się również muzyka oparta na innych folklorach m.in. Półwyspu Iberyjskiego.

Po powrocie do kraju założyła autorską szkołę skrzypcową, Była też wykładowcą skrzypiec w Konserwatorium Muzycznym w Warszawie. Aktywna działaczka społeczna. W 1920 roku podczas wojny bolszewickiej była sanitariuszką oraz opiekunką harcerskich drużyn. Oprócz tego pełniła funkcje wiceprezesa towarzystwa „Sztuka” w Warszawie. Autorka utworów skrzypcowych, fortepianowych oraz wokalnych.

Wśród spuścizny kompozytorskiej Ossendowskiej znajdują się utwory fotepianowe,  skrzypcowe oraz pieśni. Wiele z tych pozycji można znaleźć  w zbiorach Biblioteki Narodowej (link)

Więcej  informacji na stronie wikipedii.

Książka pt. Zofia Iwanowska Ossednowska- Wiolinistka ,  wirtuozka ” pod linkiem.

Utwory na skrzypce i fortepian: