Knobler Rachel

Rachel Knobler (*13. VI. 1924 Słomniki- †2017 Monachium) kompozytorka, poetka, malarka. Po tragicznych losach wojennych , w której ginie część jej rodziny, a tuż po wojnie -matka, emigruje do Monachium. Tam uczy się gry na skrzypcach i fortepianie oraz teorii muzyki w Konserwatorium Miejskim. Pobiera również lekcje śpiewu. Na skutek długotrwałego załamania nerwowego przerywa studia. Śpiewa w Chórze Filharmonii Monachijskiej, a potem w zespole wokalnym Rudolfa Lamy. W 1989 roku po raz pierwszy od czasu wojny odwiedza Polskę przy okazji powstania filmu o artystce kręconego przez Telewizję Bawarską. Film ten pokazywany był w Europie , USA i Izraelu. Twórczość Rachel Knobler obejmuje zarówno dzieła muzyczne, malarstwo jak i poezje. Za swoją działalność  poetycką- jako członek Stowarzyszenia Literackiego „Katakombe” prowadzonego przez Nanette i Wernera Baldów-została uhonorowana nagrodą Stowarzyszenia. Jest autorką kilkudziesięciu wierszy , 6 opowiadań oraz sztuk teatralnych (m.in. „ Co dalej Hiobie?”, „Cienie”). Pisała również komentarze do swoich pasteli oraz obrazów malowanych na szkle. Ich reprodukcje znalazły się w książce „Zastygły czas” wydanej przez Leeden Verlag. Jest autorką m.in. utworów kameralnych na różne składy wykonawcze oraz pieśni.

Kompozycje Knobler oparte są zarówno na chasydzkiej jak i polskiej tradycji i przywracają melodie ludowe z jej lat dziecinnych. W pieśniach wykorzystane są tradycyjne zaśpiewy żydowskie ( niggunim). Język kompozytorski cechuje ponadto deklamatywność i wykorzystanie form wariacyjnych. Nad całym dorobkiem unosi się klimat nostalgii i tęsknoty za bezpowrotnie utraconym światem dzieciństwa.

Utwory na skrzypce:

  • Mała suita wschodniooeuropejska na skrzypce solo
  • Ślady – cykl pieśni do słów własnych na mezzosopran skrzypce lub altówkę i fortepian (1986)
  • Kołysanka na alt , skrzypce lub altówkę i fortepian do tekstu własnego (1987)
  • Suita chasydzka na skrzypce i wiolonczelę (1990) nuty w formie pdf
  • Fantazja na saksofon tenorowy i flet lub skrzypce (1997)