Dziewulska Maria

Maria Dziewulska ( *1. VI. 1909 Warszawa -†18. IV. 2006 Warszawa) pedagog, teoretyk muzyki, pianistka i kompozytorka. Studiowała teorię muzyki w Warszawie w klasie Kazimierza Sikorskiego, a fortepian u Józefa Turczyńskiego. Tuż przed  II Wojną odbyła studia z reżyserii muzycznej w BBC w Londynie. Po wojnie pełniła funkcje dziekana Wydziału Kompozycji, Teorii muzyki i Dyrygentury na uczelni w Krakowie. Była kontynuatorką idei pedagogicznej Stanisława Kazury dotyczącej umuzykalniania dzieci i młodzieży. Za swoją działalność pedagogiczną otrzymała wiele odznaczeń.

W jej kompozycjach znalazło odbicie jej pedagogiczne powołanie. Większość z nich przeznaczone są głównie dla dzieci i młodzieży. Dziewulska była laureatką licznych nagród za swoje działa.

Otrzymała również Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. A za całokształt pracy pedagogicznej Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki I i II stopnia. Większość kompozycji Dziewulskiej oparte są na polskim folklorze.

Informacje o kompozytorce również na stronie  culture.pl oraz na polmic.pl.

Literatura ze skrzypcami:

• Melodia na skrzypce i fortepian (1951) (nuty)
• Kwartet smyczkowy nr 1 (1954) (nuty)
• (II nagroda na Konkursie Związku Kompozytorów Polskich, ( 1959  )
• Tańce i piosenki na dwoje skrzypiec (lub 2 grupy skrzypiec) (1955)
• Kwartet smyczkowy nr 2 (1960) nuty tutaj 
• Stravaganza na skrzypce, klarnet, altówkę, 2 wiolonczele i 2 tom-tomy(1966) (nuty)
• Skrzypce dla Gieni na skrzypce i fortepian (nuty)