Dorabialska Helena (Julia)

Helena Dorabialska (Julia) (*22.5.1895 Sosnowiec – †20.7.1944 Wołomin k. Warszawy) kompozytorka, pianistka, pedagog. Pianistykę studiowała w Warszawie u Katarzyny Jaczynowskiej oraz  w Moskwie u Aleksandra Borowskiego. Studiowała też muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie w 1924 obroniła pracę doktorską Józef Damse i jego komedie muzyczne. Tajniki kompozycji zgłębiała w Konserwatorium Warszawskim u Romana Statkowskiego (kurs ukończyła w 1925). W latach 1922-1927 prowadziła tam zajęcia z gry fortepianowej i przedmiotów teoretycznych; od 1934 była też członkiem pierwszej kadry Wydziału Muzykologicznego Państwowego Konserwatorium w Warszawie.

Należała do utworzonego w 1929 przez Adama Wieniawskiego Związku Sprawozdawców Muzycznych i Teatralnych. Jej bogata twórczość kompozytorska obejmuje opery, pieśni, utwory fortepianowe, muzykę kameralną. Na antenie radiowej często grywany był jej sekstet. Była czynnie zaangażowana w ruch socjalistyczny, m.in. jako publicystka warszawskiego organu PPS „Robotnik”(1918-1939).

Rękopisy jej zachowanych kompozycji znajdują się w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie. Dostęp do materiałów nutowych – tutaj.

Pieśni kompozytorki znajdują się na płycie „Peine et plaisir. Pieśni kompozytorek i kompozytorów polskich XIX i początki XX wieku” tutaj