Haendel Ida

Ida Haendel (*15.XII. 1928 Chełmno-† 1. VII. 2020 Miami) angielska skrzypaczka polsko- żydowskiego  pochodzenia. Studiowała u Michała  Michałowicza w Konserwatorium Warszawskim, u Carla Flescha w Londynie (1935–1939) i u George’a Enescu.

W 1933 roku zdobyła I nagrodę w Konkursie im. Bronisława Hubermana w Warszawie, a dwa lata później została laureatką I Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego w Warszawie (była najmłodszą uczestniczką tego konkursu). W 1936 roku Ida Haendel zamieszkała w Wielkiej Brytanii. W następnym roku debiutowała w Queen’s Hall w Londynie, gdzie zaprezentowała Koncert D-dur Johannesa Brahmsa z orkiestrą, którą dyrygował Henry Wood. W latach 1946–1947 odbyła pierwsze tournée do Stanów Zjednoczonych. Przez wiele lat (1952–1989) mieszkała w Kanadzie, skąd odbywała regularne podróże do Europy; koncertowała także w Ameryce Południowej i Azji, występując z najwybitniejszymi artystami.  Jej koncerty regularnie prezentowała kanadyjska telewizja CBS.

Ida Haendel nagrywała dla największych firm fonograficznych na świecie, takich jak Decca, Harmonia Mundi, EMI CLASSICS. W 1970 roku opublikowała autobiografię „Kobieta ze skrzypcami”. Dwukrotnie zasiadała w jury  Międzynarodowego Konkursu im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu – w 1986 i 2006 roku. W 2011 roku została honorową przewodniczącą XIV Konkursu Wieniawskiego.

Zaliczana do najwybitniejszych wirtuozów naszych czasów. 

Pozostawiła po sobie również kilka kompozycji : Koncert fortepianowy A dur, Fantazję i Sonatinę na fortepian. 

Dokonaniem skrzypcowym jest jej transkrypcja na skrzypce i fortepian Sartarelli z Włoskiej Symfonii A- dur – Feliksa Mendelssohna.