Dygulska Jadwiga

Jadwiga Dygulska (ur. ok. 1722, w klasztorze 1739–1796) była córką Jana, sandomierskiego muzyka, psałterzysty kolegiaty. Bardzo ceniona za grę na pozytywie, była przez jakiś czas klasztorną organistką; przepisała dwie księgi organowe L 1668 i L 1669, z których pierwsza jest bardziej obszerna, a druga stanowi częściową kopię pierwszej. Księgi te, starannie zapisane, zawierają akompaniamenty organowe do mszy na różne okazje roku liturgicznego oraz utwory solowe na instrument klawiszowy, również przeznaczone do wykonania podczas liturgii. Zapis mszy obejmuje melodię chorału w kluczu sopranowym oraz linię basową, niekiedy cyfrowaną, przeznaczona do realizacji jako akompaniament na organach.  W księdze L 1668 znajdują się ponadto wiadomości na temat zasad muzyki oraz 138 utworów na klawesyn lub klawikord, z których wiele ma charakter wirtuozowski. Nie ma natomiast istotnych potwierdzeń czy  Dygulska była kompozytorką niektórych z owych klawesynowych utworów.

Jadwiga Dygulska spędziła w klasztorze 58 lat swego życia, zostawiając dobrą i wdzięczną pamięć, której wyrazem była wklejka, umieszczona w księdze L 1668 :

„Daje się nazawsze do Choru księga Pisana ze Mszami y roznemi notami, która praca jest własnych rąk Jadwigi Dygulski ZRSOB, zostawiła wielka pamiątkę po sobie, dlatego obowiązek jest pamiętać o jej duszy. Obliguje przełożona, aby nie była w poniewierce, ale w konserwie wielkiej, bo zapewne nikt się nie zdobędzie na zostawienie tak ślicznej pamiątki po sobie. Oprocz Panny Marianny Moszyński i Jadwigi Dygulski. Które Księgi do śpiewania y do grania najlepsze dla pamiątki y chwały Boskiej zostawiły, za których dusze niech będzie Pamięć przed Bogiem nazawsze”.